Artiest info
Website
Myspace
MOULIN BLUES OSPEL - 06/05/11

Los Lonely Boys is een rockgroep uit San Angelo, Texas. Zij spelen wat zij noemen “Texican Rock'n'Roll”, die elementen van rock and roll, blues, soul country en Tejano combineert.

De band bestaat uit drie broers: Henry (gitaar, vocals), Jojo (bass, vocals) en Ringo (drums, vocals) Garza. Zij volgen in de voetsporen van hun vader, Ringo Garza, Sr, die met zijn broers de band The Falcones vormde. The Falcones speelden gedurende de 70-er en 80-er jaren conjunto in zuidelijk Texas.

Los Lonely Boys brachten net hun nieuwe CD 'ROCKPANGO' uit en we kregen de kans met hen te praten voor hun set op het Moulin Blues Festival in Ospel, Nederland.

Hoe werden jullie gebeten door de muziek?

Hoe we begonnen? We begonnen al als heel kleine jongens muziek te spelen, we begonnen als kwartet met onze vader. Het was onze manier om als een familie samen te werken, onze manier van overleven, zo betaalden we de rekeningen en kwam er eten op tafel. Muziek spelen was wat we deden om elkaar als familie te steunen.
Muziek maakte altijd al een deel uit van onze familie, onze ooms aan moeders en vaders kant speelden muziek, onze grootouders... iedereen speelde en zong. Muziek was voor ons dus heel natuurlijk, we oefenden geen uren, maar zaten samen met een gitaar en schreven songs.
Door de tijd werden we natuurlijk beïnvloed door andere muzikanten, voor mij als gitarist waren dat onder anderen Richie Valens, Chuck Berry, Stevie Ray Vaughan, Jimi Hendrix, Carlos Santana, Cesar Rojas, David Hidalgo... ik zou uren door kunnen gaan. En voor mijn broers geldt dat ook; Jojo is een groot fan van Stevie Wonder, James Brown,... hij is een soulvolle Mexicaan.

Is hij verantwoordelijk voor het harmonie zingen?

We zingen allemaal harmonie, onze vader deed dat al met zijn broers en onze moeder leerde ons harmonies te zingen. Voor ons werd het als ademen, een tweede natuur. We groeiden er mee op.

Toen ik jullie voor het eerst hoorde, dacht ik dat jullie een combinatie waren van Jimi Hendrix, Carlos Santana en The Eagles.

Ja, dat is ook een goede manier om ons te omschrijven, misschien ook nog een vleugje Everly Brothers...

Jullie hebben net een nieuwe CD uit, hoe komen de nummers tot stand? Komt één van jullie naar de repetitie met een uitgewerkte song, of is het een collectief gebeuren?

Zo zou het misschien moeten gebeuren, maar we repeteren eigenlijk nooit, we gaan de studio in en nemen songs op, we lezen geen noten, kennen amper muziektheorie, maar we schrijven alledrie songs – Jojo begint met iets en Ringo en ik helpen hem het af te maken in de studio, of tijdens een soundcheck. Tegen het eind van een album hebben we meestal een hoop nummers herschreven.

Het komt er op neer dat we drie broers zijn en het werkt als in een driehoek, de ene gaat verder waar de andere stopte...  onze vader leerde ons toen we klein waren dat broers voor elkaar opkomen, en dat doen we nu nog altijd in de muziek.

Denk je dat het makkelijker samenwerken is omdàt jullie broers zijn?

Dat is moeilijk te zeggen, wat heet makkelijk?

Eigenlijk weten we het niet omdat we nooit met anderen gespeeld hebben, we hebben nooit in andere bands gezeten, dus kennen we enkel dit. Maar het ziet ernaar uit dat we iets goeds hebben, we zijn gezegend om als een familie te kunnen samenwerken, want weinig bands blijven altijd bij elkaar, maar ik denk niet dat een van ons ooit deze band zal verlaten tenzij we met z'n drieën besluiten dat het gedaan is.
We geloven in God, en we geloven dat wat we doen een zegen is, muziek is iets waar we mee gezegend zijn en we houden ervan op te nemen en onze muziek met anderen te delen, en dat zullen we blijven doen tot de dag dat Hij besluit een van ons weg te halen.
We horen ook verhalen over broers die niet met elkaar overweg kunnen, en sommige bands kunnen niet met elkaar overweg, maar wij zijn in de eerste plaats familie, muziek en al de rest is een bonus.
Trouwens, mocht een van ons een solo-album willen maken, dan zouden de anderen daar toch op meespelen, dus het zou niet echt een solo-album zijn...

het is duidelijk dat familie zeer belangrijk is voor jullie, maar het viel mij op dat de tour die jullie nu beginnen zeer lang is

bedankt dat je dat opmerkte

Meer dan 17000 mijl, 4 maanden, 40 concerten... is het niet moeilijk je familie zo lang achter te laten?

Dat is zeker moeilijk, maar het is bitter-zoet voor ons: we houden ervan op het podium te staaan, maar onze kinderen en vrouwen achterlaten is inderdaad moeilijk. Dan helpt het natuurlijk dat we familie zijn en elkaar steunen, we zijn familie weg van onze familie, we zijn al ons ganse leven samen, en we zullen samen weer thuis komen.

Zelfs thuis trekken we nog samen op, we leven bij elkaar in de buurt, op wandelafstand...

Een vraagje voor de gitaristen...

dan vertrek ik (Ringo staat op)

… welke maat drumsticks gebruikt Ringo?

(algemene hilariteit)

Ringo: nu moet hij als een échte gitarist antwoorden: “dat weet ik niet”

welke effecten gebruik je?

Ik gebruik slechts drie effecten: een Ibanez Tube Screamer TS9, een VOX-wah en een Leslie – die gebruik ik niet altijd, enkel voor bepaalde gedeelten, omdat we maar met drie zijn, is het goed om de eegtes op te vullen, me de Leslie klinkt het alsof er een Hammond B3 meespeelt.

Verder gebruik ik een Fender Twin Reverb – mijn favoriete versterker – in combinatie met een Marshall JCM2000 top en 412 speakerkast geeft dat mij een heel goede klank.

Hiermee beëindigden LLB het interview, om zich nog even te concentreren voor ze het podium van Moulin Blues innamen en de tent deden daveren met hun unieke (blues) rock sound.

JayBee